Atman, een Oudindisch woord dat tegelijkertijd de betekenis van ‘adem’ en ‘ziel’ in zich draagt, is een compositie voor piano, basklarinet en versterkte ademhaling. Zowel klarinettist als pianist gebruiken slechts de vier laagste tonen van hun instrument. In -en uitademing van de klarinettist zijn ritmisch genoteerd en vormen oorzaak en draagvlak van de hele compositie. De adem kan toon worden en vice versa. Gaandeweg blaast de klarinet de grondtonen over, zodat natuurlijke boventonen ontstaan. De pianist slaat met één hand de vier laagste toetsen aan, de andere hand bespeelt de snaren op zo’n manier dat demping, percussie of boventonen ontstaan. Er is geen sprake van dialoog of polyfonie, beide muzikanten zijn in hun acties op een radicale manier aan elkaar gekoppeld.
Opname van de eerste uitvoering (Brussel, 2001). Benjamin Dieltjens (basklarinet) and Paul Craenen (piano)
live recording met camerafocus op de pianosnaren:
fragment van het concert tijdens mijn doctoraatsverdediging (Leiden, 2011). Met Benjamin Dieltjens (basklarinet) en Frederik Croene (piano):
Paul Craenen Website 